Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ο ΣΟΥΚΟΥΡΑΣ «ΡΙΧΝΕΙ» ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ(;!)

(Δεν πάμε καθόλου καλά !!!)

Το μπέρδεμα της ατομικής προσπάθειας, ενός απλού Βορειοηπειρώτη, για να μπορέσει να βγάλει άκρη στο ζήτημα της επαναφοράς του επιδόματος/σύνταξης του ΟΓΑ, με το επίκαιρο καυτό θέμα της εξαγοράς βουλευτών για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, προκάλεσε ανεμοστρόβιλο.

Σάλο στην ελληνική κοινωνία.

Μεγάλη θύελλα στο σάπιο πολιτικό της σύστημα…! 

Προσωπικά δεν υπάρχει κανένας λόγος γιατί να πιστέψω το παραμύθι, ότι ο Σούκουρας είναι εμπλεκόμενος στο πολύκροτο πολιτικό σκάνδαλο.

Οι παρακάτω ελεύθερες απόψεις και θέσεις του ότι:

Το ΔΝΤ, η  Ε. Ε. και η Μέρκελ θα βρουν, με κάθε δυνατό τρόπο, τους 180 Έλληνες βουλευτές, για να ψηφίσουν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας…, αν θα είχα τα 3 εκατομμύρια ευρώ της δωροδοκίας στο χέρι, θα τα κράταγα, θα το 'σκαγα και θα έλεγα ικανοποιημένος «Μην τον είδες τον Παναγή;»... 

Και άλλα πολλά και διάφορα επιχειρήματα, σε βοηθούν να πιστέψεις το αντίθετο. 

Ότι ο Σούκουρας δεν είναι αναμειγμένος σ' αυτή την σοβαρή πολιτική υπόθεση.

Γελάς με την ψυχή σου όταν εμπλέκουν κι αυτόν στην πολυσυζητημένη υπόθεση «του κουμπαρά».

Δεν είναι καθόλου ανακατεμένος με τα πίτουρα.

Είναι πεντακάθαρος…

Οποιεσδήποτε καταγγελίες εις βάρος του, είναι ανυπόστατες, απαράδεκτες... Απηχούν τη σύγχυση και την ανυπαρξία του πολιτικού πολιτισμένου διαλόγου σε καιρό έντονης κρίσης.

Σε προτρέπουν στην ανωμαλία, σε καιρό βαθιάς πολύπλευρης κρίσης, του σημερινού πολιτικού συστήματος.

(Δεν τον αφήνουν, το δόλιο Βορειοηπειρώτη, ήσυχο στα χάλια του...!)

Όλο το θόρυβο, εγώ τον βλέπω και τον κρίνω θετικό. Επειδή κουβαλάει νερό στο μύλο μας.

(Σαν κοινωνία, είναι η πιο κατάλληλη στιγμή να τον εκμεταλλευτούμε...!!!)

Διαφημίζει τον αγώνα μας για την επαναφορά του επιδόματος/σύνταξης του ΟΓΑ στην τρίτη ηλικία μας.

Που, δυστυχώς, τα Μ. Μ. Ε., όλο αυτό το διάστημα, δεν τον πρόβαλλαν ούτε με ειδησούλα.

- Μέσα στην ατυχία του, «στο δύσκολο κομμάτι για τον ίδιο και την οικογένειά του, που ταλαιπωρείται - λέει ο Λευτέρης Αναγνώστης για την περιπέτεια του Σούκουρα  - είναι καλό για μας, τους Βορειοηπειρώτες, που έστω κι έτσι «ακούγεται τ' όνομά μας».

Όλο αυτό το διάστημα, χωρίς την επιθυμία τους, τα Μ.Μ.Ε. διατυμπανίζουν διαρκώς τη διατύπωση του συμπατριώτη μας:

«Δεν έχω καμία σχέση με τη ΝΔ. Ως επιτροπή συνταξιούχων Βορείου Ηπείρου μιλήσαμε για τις συντάξεις, στα γραφεία του ΟΓΑ.

Όπως πήγα στα γραφεία του ΟΓΑ, πήγα και στο γραφείο του Νότη Μηταράκη, έχω πάει στον Άδωνι Γεωργιάδη, στον Ντινόπουλο και έχω πάει και στο γραφείο της κ. Ξουλίδου για τα βιβλιάρια υγείας και τις συντάξεις των Βορειοηπειρωτών».

Υπάρχει και το άλλο σκέλος της υπόθεσης, που μας αναστατώνει σαν Βορειοηπειρώτες. Μας αγγίζει το κόκαλο:

Ο προσδιορισμός του Σούκουρα, από άξεστους Ελλαδίτες πολιτικούς και δημοσιογράφους, ως Αλβανός υπήκοος. Ορολογία που δείχνει έμπρακτα ότι ποτέ δεν θα θελήσουν να καταλάβουν τι μέρος του λόγου είμαστε εμείς οι Βορειοηπειρώτες.

Έλληνες ή Αλβανοί!

Κοίτα που φτάνει η απαξίωση! Η απανθρωπιά, η ακραία συμπεριφορά τους…!

Σαν να μην είμαστε σάρκα από τη σάρκα τους. Αίμα από το αίμα του Ελληνικού Έθνους.

Αίσχος και ντροπή! 


Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ

29/11/2014

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΠΩΣ ΠΑΡΕΜΕΙΝΕ Η ΝΤΙΝΑ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ !

Ήταν το 1978. Μετά από πολυήμερες δοκιμές, νυχτο - ξημερώματα πάνω στο χορό, ο όμιλος γυναικών της Δρόπολης ενόψει του Φολκλορικού Φεστιβάλ τ’ Αργυροκάστρου, ήταν έτοιμος, ν’ ανέβει στη σκηνή. Ασφαλώς, με την αδιαμφισβήτητη επιτυχία. Με την τέλεια προετοιμασία του, τη δεξιοτεχνία του, θα ενθουσίαζε, στο αρχαίο κάστρο, τους θαυμαστές. Θα τους έκοβε για πολλοστή φορά, ξανά μόνο για λίγο την ανάσα. Ήταν η Ντίνα του Μήλου στην κορυφή. Η καλύτερη επιλογή - πρώτο μπόι, ευλύγιστο σώμα - με προσόντα καλλονής. Η λάμψη όλη πάνω της ... ! Αυτή καθόρισαν οι ειδικοί , αποκλειστικά, να σύρει το δροπολίτικο χορό. Ενώ, όλα ήταν έτοιμα και μετά από λίγες ώρες θα ξεκινούσε η εκδήλωση, ανώτατα κομματικά στελέχη έφεραν αντίρρηση. Παρενέβησαν στο φολκλόρ. Το ανέμισμα του μαντιλιού, δεν το εμπιστευόταν στην Ντίνα. Ως μέλος θιγμένης οικογένειας, δεν άρμοζε να είναι η Νίνα στην κορυφή. Να την έβγαζαν από το χορό; Ήταν πλέον αργά. Να την έβαζαν στο τέλος; Θα φαινόταν ξανά.  Σκέφτηκαν

«ΟΜΟΡΦΟΣ ΝΕΚΡΟΣ»

(Κοινωνικό θέμα) Φέρνω στο νου μου δύο συγκινητικές στιγμές, που σχετίζονται με το μοιραίο. Με το θάνατο. Τη μία την αποτύπωσα σε συζήτηση με τον οφθαλμίατρο, Χρηστάκη Τζούμπη. Λέει ο φίλος μου: «Δε φοβάμαι το θάνατο, αλλά τον τάφο. Το παράχωμα. Το χώμα που ρίχνει πάνω στο νεκρό ο νεκροθάφτης. Απ’ αυτό πανικοβάλομε. Κι η μάνα μου δεν φοβόταν το θάνατο. Εσένα, αγόρι μου, πονώ, μου έλεγε πριν φύγει. Σε σκέφτομαι στεναχωρημένο με το δάκρυ στο μάτι, να κάθεσαι πάνω από το στολισμένο φέρετρό μου στη μέση του οντά και θλίβομαι». Ο Χρηστάκης καταλήγει:  «Ακόμα και στα τελευταία της, η καλή μου μάνα, είχε όμορφη ψυχή!»      Η δεύτερη στιγμή: Μου έχει συμβεί να ακούω, συνήθως γυναίκες, βγαίνοντας από παρηγοριά, από οικογένεια που έχασε αγαπημένο πρόσωπο, ανάμεσα στα διάφορα, να λένε: «Όμορφος νεκρός. Σαν να κοιμόταν. Σαν να ήταν ζωντανός. Έτοιμος να σου μιλήσει … !». Σε μέρα βαθιού πόνου, πένθους γίνεται η συζήτηση. Με τι να σχετίζεται τάχ

ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥΣ

(Κοινωνικό θέμα) Δεν μπορώ να καταλάβω την πράξη ορισμένων υπερηλίκων σε χωριά της Πάνω Δρόπολης, που καλούν μάστορα κι ετοιμάζει, στα «δυο μέτρα» τους στο νεκροταφείο, τον τάφο τους. Αποφασίζουν, κιόλας οι ίδιοι, να γίνει με γρανίτη ή με μάρμαρο... Για να έχει αντοχή και να μην λερώνεται... Εκτός από τον τάφο, από τις οικονομίες τους καλύπτουν-όταν έρχεται η ώρα-και τα έξοδα της κηδείας τους. Προσπαθώ να μπω στον κόσμο αυτών των ανθρώπων. Στην ψυχολογία τους, στο σκεπτικό τους, στο συναίσθημά τους κι αδυνατώ πραγματικά να συλλάβω την τόλμη τους, τη δύναμή τους. Φαίνεται, το γεγονός που τους αναγκάζει να κάνουν την πράξη αυτή, που τους οδηγεί να φτάσουν στο σημείο αυτό, είναι η ασθένεια της εποχής, που σε μεγάλο ποσοστό το παιδί παρατάει το γονιό. Κι όντας μόνος του, ο γέροντας, έχει χάσει την ελπίδα. Κι έχει αποκτήσει πλέον άλλη αντίληψη για τη ζωή του. Περιμένει χωρίς φόβο, χωρίς άγχος, ήρεμα, φυσιολογικά το θάνατό του. Ετοιμάζει και τον τάφο του.