Δεν κατάλαβα, αυτές τις μέρες πώς ήρθε και μου σφηνώθηκε στο
νου μια ιδέα.
Στην αρχή σε μορφή ερωτήματος. Μετά αναπτύχθηκε:
…Αν θα ανάκαμπτε, χωρίς τη βοήθεια της Ε.Ε. η Ελλάδα τι
πρόκειται να συμβεί;
Αν, δηλαδή, έβγαινε από το ευρώ… και το πάλευε από μόνη της
να ορθοποδήσει.
Άρχισα ν’ αναλύω το θέμα μέσα μου «κρυφά». Με τη σκέψη μην
μ’ ακούσουν δεξιοί - αριστεροί μνημονιακοί και με πάρουν με τις πέτρες…
Μονολόγησα επιφυλακτικά:
- Λένε διαρκώς οι Ευρωπαίοι πλουτοκράτες: «Κάνουμε το παν
για να σώσουμε την Ελλάδα. Να μην αποχωριστεί την ευρωπαϊκή οικογένεια».
«Κλαίνε» το χάλι της πιο ωραίας και πάμπλουτης χώρας στον
κόσμο, που δυστυχώς την ρημάξανε τα τέρατα.
Οι ανάπηροι πολιτικοί της. Τα μαύρα φίδια που κρατάει ακόμα
στον κόρφο της.
Οι κορυφαίοι οικονομολόγοι του πλανήτη, τα φωτισμένα μυαλά,
καταλήγουν στ’ ορθολογικό συμπέρασμα:
«Έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ σημαίνει αστάθεια, αλλαγή
των οικονομικο - χρηματιστηριακών ισορροπιών.
Γενική κατρακύλα και των υπόλοιπων οικονομικά χρεωμένων ευρωπαϊκών
χωρών».
Οι Ευρωπαίοι, αυτή τη δύσκολη περίοδο, σκέπτονται την καμπή
τους, βασικά το τομάρι τους.
Τους πάει ο νους και στο πονηρό:
Αν η Ελλάδα βγει από το ευρώ, μέσω της ανεξάρτητης
προσπάθειας της σωθεί - ο Έλληνας από μόνος του κάνει θαύματα - ορθοποδήσει
οικονομικά, τότε θα μετατραπεί σε Χώρα Πρότυπο.
Υπάρχει μετά ο μεγάλος κίνδυνος να την ακολουθήσουν - να μιμηθούν
την σωτήρια πράξη της κι άλλες υπερδανεισμένες ευρωπαϊκές χώρες.
Με στόχο να σωθούν κι αυτές. Να βγουν από την μέγγενη της βαριάς,
ανυπόφορης κρίσης.
Τότε, επόμενο είναι, ο Ευρωπαϊκός Συνασπισμός - δημιούργημα,
προϊόν των Τραπεζιτών και του Μεγάλου Κεφαλαίου, θα καταρρεύσει.
Θα ανατραπεί.
Η ιδέα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν ήταν ποτέ ούτε όραμα, ούτε
πράξη των απλών πολιτών.
- Δεν έγινε δημοψήφισμα ποτέ και σε καμία χώρα μέλος -
Είναι ιδέα μόνο των πάμπλουτων Ευρωπαίων, που αποσκοπούν ν’
ανταγωνιστούν το σκληρό νόμισμα των ΗΠΑ.
Να προστατέψουν, να πολλαπλασιάσουν τα τρελά κέρδη τους...
Να συσσωρεύουν - χωρίς καμία απολύτως λογική - πλούτη για ολόκληρες
γενιές. Κι ας υποφέρουν, ας βαρυγκωμούν, ας πεθαίνουν από την ανέχεια, την
πείνα οι πτωχοί.
Το βάρος της κρίσης - φως φανάρι - την έχουν ρίξει όλη πάνω
στην γυρτή, αδύνατη πλάτη του φουκαρά…
Αυτή είναι η Ευρώπη της αλληλεγγύης και αυτό το δίκτυο της κοινωνικής
προστασίας του πολίτη…
Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ
02/01/2015
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου