Κι ας πήγε ο Γιώργος Λιάτσης - κομμουνιστής εκείνης της εποχής - μεσάνυχτα στο πλούσιο τραπέζι
της θιγμένης από το σύστημα, Μιχοτσιάμενας, που γιόρταζε την ονομασία του
ξενιτεμένου άνδρα της.
Δεν μπόρεσε να τη γλιτώσει.
Έπεσε πάνω σ’ αγκάθια.
Σ’ άγρυπνο μάτι.
Ο κακός άνθρωπος αυτομάτως με μεγάλη χαρά παρέδωσε τον
απείθαρχο κομμουνιστή στην κομματική οργάνωση.
Η ρακή, παρέσυρε τον πάππο - Λιάτση να κάνει το λάθος.
Να πέσει σε παγίδα.
Όμως... στο άψε - σβήσε του ‘κοψε το μυαλό ν’ αυταμυνθεί σε κομματική
σύσκεψη λογοδότησης μ’ ένα «δυνατό» επιχείρημα.
Λέει στους «ανακριτές» της οργάνωσης:
- Οδηγία του κόμματος είναι να καταστρέψουμε τους θιγμένους…
Αυτό έκανα κι εγώ.
Πήγα σ’ ονομασία θιγμένου, έφαγα και ήπια του σκασμού και
έβλαψα οικονομικά την οικογένειά του…
Έσκασαν τρελού γέλια όλοι οι παρευρισκόμενοι…
Κι έκλεισε… κάπως έτσι, στα μουλωχτά η υπόθεση…
Δεν μπήκε αγκάθι στο πόδι του πάππο - Λιάτση…
Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ
23/09/2015
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου